سازمان دامپزشکی کشور

به گزارش روابط عمومی اداره کل دامپزشکی استان، غلامرضا سرگزی درباره بازدیدهای دوره‌ای از زیستگاه‌ها، اظهار کرد: سد پیشین در جنوب سیستان و بلوچستان و در محدوده شهرستان راسک واقع شده و به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی و شرایط اقلیمی مناسب، هر ساله میزبان شمار قابل توجهی از پرندگان بومی و مهاجر از گونه‌های مختلف است.

وی افزود: این ویژگی، اهمیت این منطقه را در برنامه‌های مراقبتی و قرنطینه‌ای دامپزشکی دوچندان کرده است.

مدیرکل دامپزشکی سیستان و بلوچستان با اشاره به اهمیت سد پیشین به‌عنوان یکی از کانون‌های اصلی تجمع پرندگان آبزی و مهاجر، گفت: انجام بازدیدهای دوره‌ای و نمونه‌برداری‌های بهداشتی، به‌ویژه در صورت مشاهده تلفات در پرندگان وحشی و مهاجر، در قالب طرح ملی پایش آنفلوآنزای پرندگان ضروری است تا از بروز و گسترش احتمالی بیماری‌ها در میان پرندگان و طیور بومی جلوگیری شود.

وی اظهار کرد: سیستان و بلوچستان با دارا بودن 25 زیستگاه فعال پرندگان مهاجر و بومی، از مناطق مهم کشور در مسیر مهاجرت پرندگان به‌شمار می‌رود. از ابتدای سالجاری تاکنون، ۳۰ مورد پایش میدانی توسط تیم‌های دامپزشکی از سد پیشین انجام شده است.

سرگزی افزود: وضعیت فعلی زیستگاه سد پیشین از نظر بهداشتی مطلوب ارزیابی شده و تاکنون مورد مشکوکی از بیماری مشاهده نشده است.

وی تاکید کرد: با توجه به کاهش دما و آغاز فصل مهاجرت پرندگان از مناطق سرد شمالی به سواحل جنوبی ایران، تیم‌های دامپزشکی و محیط زیست با همکاری شوراهای محلی و دهیاری‌ها، برنامه پایش ویژه فصلی را در دستورکار دارند.

مدیرکل دامپزشکی سیستان و بلوچستان گفت: شهرستان‌های راسک و سرباز با دارا بودن ۲ هزار قطعه مرغ و خروس بومی (سنتی) از قطب‌های مهم نگهداری طیور بومی در جنوب استان به‌شمار می‌روند. به همین دلیل، نظارت‌های قرنطینه‌ای و اطلاع‌رسانی به مرغداران محلی در این مناطق از اولویت‌های اصلی دامپزشکی است.

وی ادامه داد: مرغداران محلی، به‌ویژه آن‌هایی که در نزدیکی منابع آبی، سد پیشین و زیستگاه‌های پرندگان مهاجر فعالیت دارند، باید از اختلاط طیور خانگی با پرندگان آزادپرواز جلوگیری کنند، محیط نگهداری را پوشیده و بهداشتی نگه دارند و هرگونه تلفات غیرعادی را به شبکه دامپزشکی شهرستان راسک اطلاع دهند.

سرگزی گفت: ضدعفونی منظم واحدهای پرورشی، تأمین آب آشامیدنی سالم و رعایت اصول قرنطینه‌ای از مهمترین راهکارهای پیشگیری از انتقال بیماری‌های ویروسی است. همکاری مرغداران در این زمینه نقش تعیین‌کننده‌ای در حفظ سلامت طیور و جلوگیری از خسارات احتمالی دارد.